JoylyRunning
Explore the Knowledge for Runner
แม้ไม่ได้รางวัล แต่วันนี้ก็เป็นวันของเรา
ตอนวิ่งเข้าเส้นชัย พี่ที่เชคอันดับรางวัลตะโกนบอกคนแจกป้ายว่า “30 หญิง” พอมองไปที่โต๊ะแจกป้าย เห็นพี่ที่โต๊ะมองป้ายบนโต๊ะ และชูมือไขว้เป็นกากบาทข้างหน้า และบอกว่า “รางวัลหมดแล้วครับ” เป็นครั้งแรกที่ได้เจอบรรยากาศนี้ “เหนือฟ้าย่อมมีฟ้า” มันจริงเสมอนะเนี่ย
เนื่องจากไม่ได้ยืนหน้าเส้น start ทำให้ต้องไปอออยู่ที่ประตูทางออก เสียเวลาไปประมาณ 30 วินาที กว่าจะพ้นขบวน pace 6 ก็เข้ากิโลที่ 3 แล้ว แต่มองความเร็วตัวเอง ไอ้หยา! นี่มันเกินกว่าที่ซ้อมมามากมาย ตอนซ้อม ใช้ pace 5.40 แต่ตอนนั้น 5.15 เวลาแข่งมันก็ดีอย่างนี้ล่ะนะ มันมีพลังงานอะไรบางอย่าง กระตุ้นเราได้เสมอ อาจเป็นเพื่อนนักวิ่งที่ก้าวขาฉับๆ ถนนโล่งๆที่เปิดทางให้วิ่ง เส้นทางที่แปลกแตกต่างไปจากที่ฝึกซ้อม และอื่นๆที่อาจยังคิดไม่ออก
วิ่งมาที่กิโลที่ 8 ใกล้เส้นชัยเต็มที มองข้างหลังไม่มีใคร มองข้างหน้าไม่เห็นใคร เลยไม่รู้ว่าอยู่อันดับไหนแน่ แต่ไม่สำคัญ รู้แค่ว่าวันนี้ได้ทำลายสถิติตัวเองไปแล้ว
จบงานกดดู pace แล้วตกใจมากกว่าตอนที่เค้าบอกว่ารางวัลหมดซะอีก ได้ pace 4.58 นี่มันเกินกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย ขายังไม่ล้า เหงื่อออกพอประมาณ ไม่เหนื่อยจนเกินไป
ขอบคุณตัวเองที่ตั้งใจฝึกซ้อม
ขอบคุณอากาศที่ไม่ทำร้ายกันเกินไปนัก
ขอบคุณผู้จัดที่ปิดถนนได้ดี ทำให้วิ่งได้สบาย ไม่ชะงัก ไม่ติดขัด น้ำท่าเย็นสบาย
วันนี้แม้ไม่ได้รางวัล ก็ยังเป็นวันของเราอยู่ดี เย้!
JoylyRunning 
Recent Comments