อะไรก็ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ จนกว่าจะได้ลงมือทำ

 

ในปัจจุบัน เรามีวิธีการเชิญชวนให้คนมาออกกำลังกายกันหลากหลายวิธี และอีกวิธีหนึ่งคือการทำการแข่งขันแบบ Virtual race ถ้าแปลตามคำศัพท์เลย ก็คือการแข่งขันเสมือนจริงนั่นเอง งานที่เราจะเข้าร่วมนี้มีวัตถุประสงค์คือการได้กระตุ้นให้คนมาออกกำลังกายแบบสบายๆไม่กดดันแต่มีเป้าหมาย และมีของรางวัลเป็นเหรียญน่ารักๆ ที่ถูกตาต้องใจเรามากๆ และที่เราเข้าร่วม ไม่ใช่เพราะอยากโดนกระตุ้นให้มาออกกำลังกายนะคะ เราออกกำลังเป็นประจำอยู่แล้ว แต่เพราะเหรียญที่แสนจะดึงดูดความสนใจได้มากนี่ล่ะค่ะ

งานนี้มีชื่อว่า Virtual Tri of Honor เป็นเหมือนการแข่งขันไตรกีฬา แต่ไม่ใช่แข่งรวดเดียวจบ และไม่ใช่งานแข่งขันกับคนอื่นนะคะ กลับเป็นงานแข่งขันกับตัวเองมากกว่าค่ะ กติกามีอยู่ว่า ผู้เข้าร่วมการแข่งขัน จะต้องเก็บระยะการออกกำลังตามประเภทและระยะทางให้ครบตามที่กำหนด และภายในเวลาที่กำหนด ก็จะได้รับเหรียญรางวัลไปเลยค่ะ การออกกำลังมี 3 ประเภท คือ วิ่ง ขี่จักรยาน และว่ายน้ำค่ะ ระยะทางที่กำหนดคือ วิ่งให้ได้ 42 กิโลเมตร ขี่จักรยาน 50 กิโลเมตร และว่ายน้ำ 1000 เมตร โดยจะออกกำลังที่ไหนก็ได้ กี่ครั้งก็ได้ แต่ละครั้งให้สะสมระยะทางมาเรื่อยๆ เมื่อออกกำลังแล้วก็ส่งผลการออกกำลังกายเข้าไปรายงานผู้จัด สะสมระยะไปจนกว่าจะครบค่ะ กำหนดระยะเวลาตั้งแต่เดือนกันยายนจนถึงพฤศจิกายนค่ะ

งานนี้ทางผู้จัด VR RUN THAILAND น่ารักมาก เห็นความตั้งใจในการจัดงาน แม้จะไม่ได้มีงานจริงเกิดขึ้นก็ตาม แต่มีการคิด การพัฒนา และเห็นความกระตือรือร้นในการแก้ไขปัญหาตลอดเวลา แรกๆเริ่มจากการส่งผลการออกกำลังทางไลน์ แต่ข้อมูลคงมากจนทางผู้จัดจัดการไม่ไหว จึงให้ส่งผลทางเวปไซท์ ซึ่งออกแบบให้เห็นจำนวนระยะทางที่ทำไปได้ และที่ยังเหลืออยู่ มีวันนับถอยหลังให้ เห็นลำดับของคนที่ทำมากเป็นอันดับๆเรียงกันไป ทำให้สนุก ท้าทาย และเห็นเป้าหมายชัดเจนค่ะ

69อะไรก็ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ จนกว่าจะได้ลงมือทำ - 1

นอกจากนี้ยังมี BIB online ให้ เมื่อเก็บระยะได้ครบแล้ว ก็มีใบประกาศให้ รูปแบบของภาพปะกอบ และเหรียญน่ารักมากๆค่ะ ตอนที่ได้รับเหรียญจริง เราเห็นมีสกรีนชื่อผู้จัดลงกล่อง พร้อมข้อความขอบคุณที่เข้าร่วมงาน เจอกันใหม่งานต่อไป ก็ยิ่งเห็นความตั้งใจค่ะ และรองานต่อไปจริงๆค่ะ มากกว่านั้น การติดต่อกับทางผู้จัดทางไลน์ก็ตอบอย่างรวดเร็ว แถมพูดจาดี น่ารัก น่าคุยด้วยมากๆ รู้สึกได้ว่าผู้จัดเป็นคนอารมณ์ดีค่ะ

แรกๆตอนเริ่มต้นร่วมงานนี้ เห็นระยะทางที่คิดว่าจะทำได้ยากที่สุดคือว่ายน้ำค่ะ เพราะว่ายไม่เก่ง ไม่ค่อยได้ว่าย ลงว่ายทีได้เต็มที่ก็ 200 เมตร แต่ที่ผ่านมายอมลงว่ายเพราะรู้ว่าดี ควรได้ทำสลับกับการวิ่งบ้าง แค่นั้นค่ะ แต่กลายเป็นว่า ว่ายน้ำจบได้ภายใน 2 ครั้ง ครั้งละ 500 เมตร แถมจบก่อนจักรยานที่คิดว่าทำได้มากกว่าว่ายน้ำซะอีก ทำให้เรารู้ว่า ถ้าเราตั้งใจทำอะไรสักอย่างจริงๆ เราก็จะทำได้ค่ะ

ส่วนจักรยานแรกๆก็คิดว่าจะเป็นปัญหาตรงที่เราไม่มีจักรยาน ยังคิดว่าต้องไปซื้อจักรยานมาขี่เพื่องานนี้หรือเปล่า จริงๆก็อยากได้อยู่นะคะ แต่แค่คิดว่าจะเอาเวลาไหนไปขี่ข้างนอก แค่วิ่งก็ไม่มีเวลาจะทำอย่างอื่นแล้ว ปกติขี่จักรยานสลับกับการวิ่งโดยใช้จักรยานอยู่กับที่ในฟิตเนส แต่ทางผู้จัดก็แสนจะใจดี ยอมให้ใช้จักรยานแบบไหนก็ได้ ขอให้ได้ปั่น แค่นั้นก็สบายค่ะ 50 กิโลเมตร ไม่เป็นปัญหาอีกต่อไปค่ะ

ส่วนการวิ่ง 42 กิโลเมตร นี่ชิวๆค่ะ ในช่วงเวลาที่กำหนด เรามีแผนวิ่งฟูลมาราธอนอยู่แล้ว แถมเป็นช่วงซ้อมวิ่งยาวเยอะมาก จึงสามารถจบ 42 กิโลเมตรได้ก่อนวันวิ่งฟูลจริงอีกต่างหากค่ะ

69อะไรก็ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ จนกว่าจะได้ลงมือทำ - 2

จบงานนี้ทำให้เรารู้ว่า เราทำอะไรที่ไม่เคยคิดว่าจะทำได้ได้จริงๆ เพื่อนๆนักไตรกีฬาอย่ามองว่าเด็กๆเลยนะคะ สำหรับคนที่ไม่ชอบการว่ายน้ำ เพราะคิดว่าจะทำได้ไม่ดี แล้วเริ่มมาชื่นชอบการว่ายน้ำ นี่เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญนะคะ เราเคยเกลียดน้ำมาก เพราะเคยจมน้ำถึง3 ครั้ง และครั้งสุดท้ายก็เกือบเอาชีวิตไม่รอด การว่ายน้ำได้ 1000 เมตร นี่ไม่ใช่เรื่องเด็กๆสำหรับเราแล้วค่ะ อะไรก็ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ จนกว่าจะได้ลงมือทำจริงๆค่ะ

ขอให้เพื่อนนักวิ่งได้ทำอะไรในแบบที่ไม่เคยทำได้มาก่อนกันนะคะ

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: